Suteki da ne...
13 December 2004
My heart, swimming
In the words the wind has borne
A voice, bouncing
On a tomorrow carried by clouds
Wszystkie historie kiedyś się kończą. Nawet te najpiękniejsze.
Pozostaje to, co udało się z nich zapamiętać, emocje, wrażenia, przeżycia. Ktoś mi kiedyś powiedział, że to wielka sztuka umieć dać się uwieść opowieści. Zapamiętać się, zatracić, stać się jedną z postaci i czuć to, co ona czuje. To wielka sztuka doprowadzić opowieść do końca, sprawić, żeby była pełna.
A heart, trembling
On a mirror where the moon quivers
A star falls, spills
Gentle teardrops
Te najlepsze opowieści pozostawiają uczucie niedosytu, żalu, że się skończyły, choć nie skończyły się nagle. Te najlepsze opowieści pozostają w duszy na długo.
The wind stops; your words
Are a kind illusion
The clouds break apart; tomorrow
Is a distant voice
Te najpiękniejsze opowieści sprawiają, że czas jest tylko papierowym księżycem na niebie pełnym tańczących gwiazd. Że cały świat można by wygrać lub przegrać w ruletce losu i nie zwróciłoby się uwagi. Bo żyjesz tak naprawdę tam, śmiejesz się i rozpaczasz wewnątrz historii. I rzeczywistość nie może cię dotknąć...
A heart flowing
In a mirror where the moon has seeped in
A star wavers, spills
Tears you can't hide
Te najwspanialsze opowieści kończą się łzami. Łkaniem w noc i poczuciem straty. Rozpaczliwym pragnieniem, by przeżyć je jeszcze raz, by móc naprawdę stać się jednym z bohaterów. Frustracją, że to tylko fantazja, że rzeczywistość wokół nie umie wypełnić pustki, jaka pozostaje po opuszczeniu nierealnego świata. Te najwspanialsze opowieści ranią serce...
Isn't it wonderful
If we could walk, holding hands
I'd want to go
To your town, your house, into your arms
I może właśnie dlatego tak kocha się te opowieści...
That face
Touch it, just so
And dream a dream
That melts in the morning
... the dreams that have faded...
Never forget them.
Final Fantasy X - Suteki da ne(Isn't it wonderful) - Nobuo Uematsu