Lubię góry. Ciężar plecaka i równy rytm kroków. Krople deszczu na skórze i drzewa. Podróże, sushi i moją kuchnię. Kocham koty. Dobrą książkę, półsłodkie wino. Leniwe popołudnia. Moją pracę.

Chciałabym być jak Esme Weatherwax, bliżej mi jednak do Agness Nitt - ona miała swoją Perditę, a ja mam moją Usagi...
Komentarze - Taki dzień...

Taki dzień...

01 December 2011

Mam dziś dobry dzień. Z samego rana spotykam się z Dobrym Duszkiem i jakby wszystko wskakuje na swoje miejsce. Owa osoba ma niesamowicie pozytywną energię, ale nie tylko psychicznie cudownie na mnie wpływa. Ból karku i pleców, całe napięcie ostatnich dni znika pod precyzyjnym naciskiem jej dłoni. Kiedy od niej wychodzę, jestem lekka jak piórko i nagle wszystko zaczyna się układać.

Na szczecińskich ulicach przedmikołajkowe zamieszanie. Przebijam się przez tłum niosąc w torebce prezent dla Mamy. Wchodzę na rynek, zaglądam do sklepików z perfumami, a tu na samym środeczku moja Max Mara.

Flakonik perfum, których poszukuję od kilku tygodni stoi sobie pośród innych pachnących buteleczek. Co ja mówię, flakonik - flakonisko, wielka butla cudnego zapachu. Pytam o cenę - zaskakująco tania, wącham - no nie, oryginalna Max Mara. Znam ten zapach jak samą siebie, więc gdzie haczyk?

No i jest haczyk - wypełniony po same brzegi tester to wszystko, co zostało na sklepowej półeczce. A chwilę później już nawet nie, bo butla perfum ląduje w mojej torebce.

Ale to nie koniec, w sklepie, w którym nigdy o tej porze nie ma mięska dla Avy, mięsko jest. Moja siostra zdaje rachunkowość, której miała nie zdać. Prezent, który myślałam, że najtrudniej będzie kupić, jakby cudem wpada w moje ręce, a autobus, którego nie miałam szansy dogonić, korkuje się w sznurze samochodów i nawet nie biegnąc, spokojnie w niego wsiadam. Jadę sobie w ścisku, od stóp do głów wypsikana Max Marą i dosłownie uśmiecham się do siebie, szczęśliwa jak dziecko.

Jutro czar pryśnie, moja własna aura zdominuje aurę Dobrego Duszka, ale powiem Wam, że taki dzień jak dziś, taki dogłębnie pozytywny dzień jest lepszy, niż najlepszy prezent. Szczęśliwa dzisiaj byłam, po prostu szczęśliwa.

Dziękuję Ci, Olu. Magiczna jesteś, wiesz?

Komentarze - Prawdziwe Kobiety

Prawdziwe Kobiety

11 December 2011

Spotykam je od czasu do czasu na swojej drodze - Prawdziwe Kobiety. Pewnie też je znacie. Zawsze eleganckie, z makijażem, torebką dobraną do butów, nienaganną fryzurą. Niekoniecznie skończone piękności, ale szykowne bez dwóch zdań. I nie mówię o wyfiokowanych lalach, które piwa nie otworzą ze strachu na paznokcie. Mówię o Kobietach przez naprawdę duże K - gotujących, piorących, pakujących do niewielkiego auta dwójkę rozbrykanych dzieciaków, piłkę na trening, zakupy i sok do picia. Mknące potem w korkach przez miasto na zajęcia starszego i spacer z młodszym, w niebotycznych szpilkach i eleganckim płaszczu... Nienagannie wytworne.

Zazdroszczę im niekiedy - ja, z wiecznie poplątanym włosem, ledwo muśniętą cieniem powieką i w wygodnych trampkach. Nawet w pełni umalowana, uczesana przez fryzjerkę, z pomalowanymi paznokciami i w sukience, nijak się mam do Prawdziwych Kobiet. Coś mnie wiecznie zdradza, coś się nigdy nie zgadza, moja prawdziwa natura wyziera mi zza ramienia. Przy pierwszej lepszej okazji zrzucam obcas na rzecz adidasów, sukienkę zamieniam na płócienne spodnie i luźne koszule, torebkę wymieniam na plecak. Nigdy nie będę Prawdziwą Kobietą.

Ja cóż... Włóczęga, niespokojny duch...

Komentarze - Przedświątecznie

Przedświątecznie

20 December 2011

O jakich Świętach marzę? Białych od śniegu, mroźnych, rozmigotanych. O takich Świętach, jak można obejrzeć tylko w reklamach - z dużą rodziną, ciepłym kominkiem i ogromną, strojną choinką. Chyba każdy z nas chowa gdzieś w sobie taki model Wigilii, dlatego reklamy tak do nas przemawiają.

Jakie będą moje Święta w tym roku? Szare, bure, deszczowe. Zamiast choinki malutki stroik na parapecie i mężczyzna przed komputerem. Dzień jak co dzień. Nie umiem tworzyć nastroju i wymuszać rodzinnego ciepła. U mnie wszystko jest takie jakieś zaledwie letnie.

Podziwiam ludzi, którzy dekorują swoje domy, pieką setki pierników i ciast, gotują, smażą, a potem oddają się świętowaniu. Tak sobie myślę, że gdybym miała znaleźć powód, dla którego mogłabym zdecydować się na dzieci, byłoby to odnowienie magii Świąt. Dla dzieci to pewnie warto, dla nas nie bardzo jest sens.  

Choinki to mi trochę żal. I pewnie mogłabym ją przeforsować, gdybym miała w sobie nieco więcej determinacji. Ava w końcu by się znudziła, a ja miałabym swoje bombki i światełka. Jednak wizja tego, co bym musiała najpierw przeżyć z moją szalenie pomysłową kotką skutecznie mnie odstrasza.

"Mroziu, będziemy mieć żywą choinkę?". A Mroziu na to "Niemożliwe". Opowieść o kotce, która zabiła Święta.

Komentarze - Moja Wigilia

Moja Wigilia

24 December 2011

Mini choinka ubrana w kocioodporne ozdoby.

Dostałam figurkę geparda. Spina się do kolejnego skoku...

Szaruga jesienna za oknem. Barszcz z kartonika. W nerwowym pośpiechu.

Mama w szpitalu.

Mama w szpitalu.

Mo-ja Ma-ma w szpi-ta-lu.

W SZPITALU.

Moja Mama.


Moja.

Mama.

W szpitalu.


już nie mogę

Komentarze - Końcówka roku

Końcówka roku

29 December 2011

Ja nie wiem, jakoś dziwnie ten rok kończę. Najpierw mama z grypą w szpitalu, teraz Mroziu gorączkuje. A już miałam kupować sylwestrową kieckę. Trochę podłamana jestem, bo zastanawiam się, kiedy mnie też trafi.

I już mi się odechciało szykować cokolwiek...

  • Ava gardner Agpamis*PL
  • Ava gardner Agpamis*PL
  • Ava gardner Agpamis*PL

Archiwum

Dodaj do czytnika Google

Copyrights ©Usagi.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
Kopiowanie i rozpowszechnianie bez zgody Usagi.pl zabronione.