Lubię góry. Ciężar plecaka i równy rytm kroków. Krople deszczu na skórze i drzewa. Podróże, sushi i moją kuchnię. Kocham koty. Dobrą książkę, półsłodkie wino. Leniwe popołudnia. Moją pracę.

Chciałabym być jak Esme Weatherwax, bliżej mi jednak do Agness Nitt - ona miała swoją Perditę, a ja mam moją Usagi...
Komentarze - .

.

05 June 2016

Czasem mam wątpliwości, czego naprawdę chcę.

Cholernie dużo wątpliwości bardzo mocno ukrytych pod niemyśleniem.

Zaczynam być ekspertem w pomijaniu rzeczy niewygodnych.

Komentarze - Wspomnienie

Wspomnienie

13 June 2016

Czytam o sobie w pamiętnikach najdroższej mi kobiety i tylko żal, że nigdy wcześniej nie dała mi ich do przeczytania. Tyle pytań, tyle rzeczy się ciśnie na koniec języka, a jedyna osoba, która mogłaby mi odpowiedzieć, odeszła. I tylko opis tych spacerów przywołuje wspomnienia żywe, mocne, jasne, jakbym przed chwilą dopiero wróciła, roześmiana, kilkuletnia, zapatrzona w Nią i zakochana w Niej jak zawsze przez wszystkie te lata.

Powrót schodami do ulicy i przez piękny mostek na "Rusałce" pod stromą górkę, gdzie (dzieci) zawsze zostawiają mnie mocno z tyłu i z góry śmieją się z mego mozolnego wspinania i już z powrotem Orły na pomniku i Jasne Błonia ze swoimi alejkami obsadzonymi potrójnymi szpalerami platanów. Tu jest przyjemność chowania się za grubymi pniami tych drzew. Pod bramą Miejskiego Urzędu wchodzimy w miasto i następna poprzeczna ulica to nasza. Tu jeszcze szaleją chowając się przede mną przy wejściach do poszczególnych klatek, ale nie w same klatki, lecz w opłotki przed nimi, które ogradzają małe ogródki przed domami. Po schodach wspinamy się już resztką sił, do mieszkania wpadamy z wielkim okrzykiem "pić!".

Komentarze - Ostatnie

Ostatnie

15 June 2016

No, idę spać, jutro mam budzić Agnieszkę o 6:45.

Basia, Rafał i ja. Byliśmy dla Niej całym światem. 

Komentarze - Psuję się

Psuję się

22 June 2016

Psuję się. Nie wiem dlaczego i od czego, ale jest słabo. Jakby cała energia życiowa ze mnie uszła. Wszystko jest trudne i mnie męczy. Wejście po schodach. Sprzątnięcie biurka. Usmażenie jajecznicy. Dosłownie wszystko.

Są dni lepsze. Daję radę zrobić to i owo, jeszcze do tego poudawać, że mam na to siły i ochotę. Energii starcza na kilka czynności. A potem padam.

Nie mam planów wakacyjnych - nie chcę się pakować, nie chcę zwiedzać, nie chcę się przemieszczać. Chcę robić nic. Przez kilka dni chcę robić kompletne nic. A potem jeszcze trochę.

Już nawet nic mi się nie śni. Między 23 a 7 rano zaliczam totalny blackout. Jak nie ja.

Nie wiem, co się dzieje.

  

  • Ava gardner Agpamis*PL
  • Ava gardner Agpamis*PL
  • Ava gardner Agpamis*PL

Archiwum

Dodaj do czytnika Google

Copyrights ©Usagi.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
Kopiowanie i rozpowszechnianie bez zgody Usagi.pl zabronione.