Lubię góry. Ciężar plecaka i równy rytm kroków. Krople deszczu na skórze i drzewa. Podróże, sushi i moją kuchnię. Kocham koty. Dobrą książkę, półsłodkie wino. Leniwe popołudnia. Moją pracę.

Chciałabym być jak Esme Weatherwax, bliżej mi jednak do Agness Nitt - ona miała swoją Perditę, a ja mam moją Usagi...
Komentarze - Who watches the watchmen?

Who watches the watchmen?

12 February 2010

Bywają takie dni, jak dzisiejszy. Po całym tygodniu biegania i załatwiania różnych spraw oraz pracy mam w głowie kompletną pustkę. Nie chce mi się nic - odpisywać na maile, myśleć nad tematami, sprzątać, gotować, a nawet grać. Wszystko wydaje mi się trzydzieści razy trudniejsze niż zazwyczaj.

Baśka pewnie by to wzięła za efekt porannych medytacji i tego, że karma ze mnie wyłazi. Dla mnie to tylko zmęczenie.

A joga i medytacje... to całe zamieszanie z karmą, oczyszczaniem z wcieleń, chakrami... Myślę, że niektórzy ludzie tego potrzebują. Że czasem trzeba czegoś więcej, jakiejś ważniejszej symboliki, żeby uwolnić się od złych emocji, zaakceptować pewne zdarzenia, inaczej spojrzeć na siebie i swoją przyszłość.

Nawet bez jogi znam siebie, potrafię zanalizować siebie dokładnie, cynicznie, do bólu. Wiem, co z czego wynika - które zahamowania kiedy nabyłam, jak sobie z nimi radzić i czy w ogóle jest sens. Uczę się na błędach - raz popełnione pomyłki rozkładam na czynniki pierwsze i przechodzę nad nimi do porządku dziennego. Są po to, by nie popełniać podobnych błędów w przyszłości. Romantyzm, ckliwość, sentymentalizm - trochę na wyrost, ukrywające dogłębnie cyniczny sposób myślenia.

Rany są po to, żeby bolały. Łzy - aby płynąć. Pamięć jest po to, żeby się uczyć. A umysł - żeby czuwać.

Who watches the watchmen? Me.

Komentarze - Zima, zima, zima

Zima, zima, zima

28 January 2010

Zima. Nadal.

Wymyśliłam, że zabawię się w fotoreportera. Siostra postawiła do mnie dołączyć. W ten oto sposób około 8:30 znalazłam się w Parku Kasprowicza z aparatem fotograficznym w dłoni. I... amba, zero rzeczy do focenia.

Może ja jestem marnym fotografem i pewnie to właśnie sedno sprawy, bo oprócz dobrego aparatu i niezłej techniki trzeba mieć jeszcze ten zmysł, który ze zwykłego pieńka robi dzieło sztuki. A ja mam w głowie tylko sztampę. I potwornie nie lubię monochromu.

Skupiłam się więc na jedynym kolorowym punkcie w okolicy i tak moja siostra ma kolejne zdjęcia do kolekcji. Jakby do tej pory miała mało. Bo moja siostra jest ładna. I tyle.

ZimaZima

ZimaZima

Później zaś, gdy już śniegowa aura zalazła nam za skórę, siostra zaprezentowała mi to, co ją kręci. Więc przez ponad godzinę oddychałam i żeby nadal pozostać w konwencji zimy, wyobrażałam sobie Shivę skaczącego z nogi na nogę.

A potem zjadłyśmy brownie, bo brownie to coś, co dla odmiany kręci mnie.

  • Ava gardner Agpamis*PL
  • Ava gardner Agpamis*PL
  • Ava gardner Agpamis*PL

Archiwum

Dodaj do czytnika Google

Copyrights ©Usagi.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
Kopiowanie i rozpowszechnianie bez zgody Usagi.pl zabronione.