To be me here and now
30 May 2015
Czasem mnie tak nachodzi. Tylko czasem. Budzę się i patrzę za okno, albo otwieram drzwi od klatki schodowej, albo siadam na kanapie z talerzem krewetek i... jestem zajebiście pogodzona ze sobą. Tak cudownie spokojna, cicho zadowolona, bez fajerwerków, bez wątpliwości, bez rozterek. Po prostu tu i teraz. Jestem.
Mam swoje życie. Swoje sprawy. Swoje rzeczy. Wreszcie z powrotem. Fantastyczne uczucie.
A gdy jadę autobusem zapatrzona przez okno, w słuchawkach i w głowie ta sama melodia. Uśmiecham się do swojego odbicia w szybie. Dobrze jest.
You're the light, you're the night
You're the color of my blood
You're the cure, you're the pain
You're the only thing I wanna touch
Never knew that it could mean so much, so much...
