Lubię góry. Ciężar plecaka i równy rytm kroków. Krople deszczu na skórze i drzewa. Podróże, sushi i moją kuchnię. Kocham koty. Dobrą książkę, półsłodkie wino. Leniwe popołudnia. Moją pracę.

Chciałabym być jak Esme Weatherwax, bliżej mi jednak do Agness Nitt - ona miała swoją Perditę, a ja mam moją Usagi...
Powrót

Suteki da ne...

13 December 2004

My heart, swimming In the words the wind has borne A voice, bouncing On a tomorrow carried by clouds Wszystkie historie kiedyś się kończą. Nawet te najpiękniejsze. Pozostaje to, co udało się z nich zapamiętać, emocje, wrażenia, przeżycia. Ktoś mi kiedyś powiedział, że to wielka sztuka umieć dać się uwieść opowieści. Zapamiętać się, zatracić, stać się jedną z postaci i czuć to, co ona czuje. To wielka sztuka doprowadzić opowieść do końca, sprawić, żeby była pełna. A heart, trembling On a mirror where the moon quivers A star falls, spills Gentle teardrops Te najlepsze opowieści pozostawiają uczucie niedosytu, żalu, że się skończyły, choć nie skończyły się nagle. Te najlepsze opowieści pozostają w duszy na długo. The wind stops; your words Are a kind illusion The clouds break apart; tomorrow Is a distant voice Te najpiękniejsze opowieści sprawiają, że czas jest tylko papierowym księżycem na niebie pełnym tańczących gwiazd. Że cały świat można by wygrać lub przegrać w ruletce losu i nie zwróciłoby się uwagi. Bo żyjesz tak naprawdę tam, śmiejesz się i rozpaczasz wewnątrz historii. I rzeczywistość nie może cię dotknąć... A heart flowing In a mirror where the moon has seeped in A star wavers, spills Tears you can't hide Te najwspanialsze opowieści kończą się łzami. Łkaniem w noc i poczuciem straty. Rozpaczliwym pragnieniem, by przeżyć je jeszcze raz, by móc naprawdę stać się jednym z bohaterów. Frustracją, że to tylko fantazja, że rzeczywistość wokół nie umie wypełnić pustki, jaka pozostaje po opuszczeniu nierealnego świata. Te najwspanialsze opowieści ranią serce... Isn't it wonderful If we could walk, holding hands I'd want to go To your town, your house, into your arms I może właśnie dlatego tak kocha się te opowieści... That face Touch it, just so And dream a dream That melts in the morning ... the dreams that have faded... Never forget them. Final Fantasy X - Suteki da ne(Isn't it wonderful) - Nobuo Uematsu

Kategorie: ,

Dodaj komentarz

Aby wysłać komentarz należy wypełnić wszystkie pola oznaczone gwiazdką *.

  • Ava gardner Agpamis*PL
  • Ava gardner Agpamis*PL
  • Ava gardner Agpamis*PL

Archiwum

Dodaj do czytnika Google

Copyrights ©Usagi.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
Kopiowanie i rozpowszechnianie bez zgody Usagi.pl zabronione.