Dno i bąbelki
22 May 2006
Obejrzałam wczoraj Kod da Vinci. Niczego nie oczekiwałam, nic nie otrzymałam, więc w sumie na zero. Coś nie mam ostatnio szczęścia do filmów. A przecież obniżyłam swoje loty intelektualne do poziomu, w którym zaśmiewam się nad "Ranchem" w TVP. Więc albo ze mną coś nie ten tego, albo z filmami.
Mroziu niedługo pewnie zacznie grać na gitarze, bo to trendy i jezzy jest. Przynajmniej już mi się coś takiego przyśniło, a moja podświadomość w tym temacie wykazuje się dużą trafnością. Sny mam co prawda strasznie zakręcone, ale przy okazji moje wewnętrzne "ja" uświadamia mi różne rzeczy w sposób brutalny, przeważnie wyolbrzymiając.
Nie, w tym konkretnym przypadku nie chodzi o gitarę. Chodzi o kino domowe. A na kija nam kino domowe, to nie wiem, jak my nic nie oglądamy - nie mamy na to ani czasu, ani ochoty. Mam wstawić do pokoju cztery wielkie głośniki i ogromny telewizor tylko po to, żeby się kurzyły. Zgłupiał kompletnie. A taki był już fajny. Ale wszyscy mają, to on też chce. Co faceci widzą takiego cudownego w kablowaniu domu? Hę?